25-27 paĹşdziernik – Kraków - IIA na wycieczce

25 paĹşdziernika 2011 roku, godzina wczesna, bo 6:40. Spotykamy się wszyscy na PKP-Kłodzko Miasto (cieszymy się, bo podróĹźujemy jednak pociągiem). Wszyscy zdezorientowani, zaspani i przeciążeni bagaĹźami na całe trzy dni. Jedziemy do Wrocławia, póĹşniej szybka przesiadka i ...Witaj Kraków! Godzina 13:00 - naszym oczom ukazuje się krakowskie słońce, studenci i turyści. Zmierzamy ku ulicy św. Tomasza, jak podano w internecie, zająć nam to powinno 10 minut, zajmuje trochę więcej. W hostelu odkładamy niepotrzebne na daną chwilę rzeczy i idziemy podziwiać Stary Rynek. Mamy trochę czasu na obiad i kawę. Wszyscy spotykamy się pod pomnikiem Adama Mickiewicza. Widzimy Kościół Mariacki, Sukiennice i tysiące gołębi.

Czas szybko mija. Wita nas juĹź wieczór, a więc pora na wielką sztukę –„Makbeta” w jakĹźe szacownym Teatrze im. J.Słowackiego, kurtyna to dzieło sztuki samego Siemiradzkiego. 
Mieliśmy szczęście, mimo najtańszych biletów znaleĹşliśmy się w pierwszym rzędzie. Mogliśmy podziwiać z bliska krew na rękach tytułowego bohatera czy wściekłość w oczach jego Ĺźony, doskonale czuliśmy dym papierosowy unoszący się w powietrzu. I zszokowani wyszliśmy z teatru, Ĺźe lektura moĹźe się podobać.
Wracamy do hostelu zmęczeni, a kolejne dni przed nami.(...)
Dwudziestego szóstego paĹşdziernika to szybkie śniadanie, a przy tym integracja z obcokrajowcami takĹźe zwiedzającymi Kraków, Kazimierz, sztuka "Kochankowie nie z tej ziemi", World Press Photo w Bunkrze Sztuki i herbata nocą w letniej kawiarni na Rynku. Kazimierz obecnie stanowi jedną z waĹźniejszych atrakcji turystycznych Krakowa, jest tez waĹźnym centrum Ĺźycia kulturalnego miasta. Nie mogło go więc zabraknąć i w naszym planie wycieczki (byliśmy tam takĹźe rok temu). Odnowiony, ale z historią. Dodatkową atrakcją jest oczywiście Okrąglak i zapiekanki, gdzie ludzi pełno nawet po zmroku.
Kolejny wieczór i kolejny teatr, tym razem Bagatela. Czas na komedię "Kochankowie nie z tej ziemi". Nie wiem czy to kwestia słabej sztuki, czy zmęczenia (a moĹźe ciągle mamy w pamięci „Makbeta”), ale nie zrobiła ona na nas większego wraĹźenia. Lekka, ale przewidywalna. Potem kolacja w galerii handlowej i w drodze powrotnej herbata. Owinięci w czerwone koce przy świetle lamp rozmawiamy i obserwujemy ludzi biegających z aparatami i planujemy następny dzień.
I juĹź ostatnia noc w RóĹźowej Panterze. (...) Pobudka, ciężko wstać, ostatnie krakowskie śniadanie. W planach wystawa "Turner. Malarz Ĺźywiołów". Muzeum Narodowe w Krakowie po raz pierwszy w Polsce zaprezentowało wystawę obrazów Josepha Mallorda Williama Turnera, największego malarza angielskiego romantyzmu. A naszym celem stało się odnalezienie na obrazach nieistniejących delfinów. Ostatni punkt programu - Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach. Kilka zdjęć Krakowa z tarasu i biegiem na pociąg.
Dwudziestego siódmego paĹşdziernika w południe grupa składająca się z dwunastu osób wraca do domu! Zmęczeni brakiem snu, zadowoleni z własnego towarzystwa i posiadania kilkuset zdjęć. Zapamiętamy Kraków... pozytywnie.

Kinga.