25 września 2013 r. to dzień, w którym uczniowie ZSA udali się do kina, w celu obejrzenia filmu pt. ”Sierpniowe niebo. 63 Dni Chwały”, to właśnie  dzisiaj mija 69 lat i 25 dni od wybuchu Powstania Warszawskiego. ReĹźyserem filmu jest Ireneusz Dobrowolski, niejednokrotnie nagradzany juĹź za swoją twórczość  np. za film „Portrecista”. W niekonwencjonalny i bardzo przystępny sposób przybliĹźa młodemu (przede wszystkim) widzowi jakĹźe waĹźny kawałek z historii naszej ojczyzny.

By lepiej zrozumieć istotę i przesłanie filmu  warto wiedzieć, Ĺźe choć ten zryw niepodległościowy zakończył się ostatecznie fiaskiem, to był on hołdem ówczesnych warszawiaków dla ziemi ojczystej, dla upragnionej Polski. Sakralizacja bohaterów Powstania ma za zadanie przypomnieć nam o wartościach, o których często zapominamy, a które stały się podstawą odbudowy wolnej Polski.

Akcja filmu zaczyna się współcześnie na placu budowy, gdzie niegdyś mieściła się kamienica. Tam właśnie bohater znajduje zwłoki dziewczynki, która była sanitariuszką w polskich oddziałach powstańczych i oddała Ĺźycie w walce o niepodległość. Obok odnajduje równieĹź pamiętnik Ĺźydowskiego poety, który przeĹźył dużą część  wojny w piwnicy i na bieżąco  notował, to co słyszał za ściany. Postacie  współczesnego młodego inĹźyniera i robotnika pokazują typowy dla naszych czasów konflikt etyczny, pomiędzy wagą pieniądza w Ĺźyciu, a wartościami ponadczasowymi, na które to ostatecznie stawiają  dwaj  bohaterowie.

Film Dobrowolskiego doskonale oddaje realia okupowanej Warszawy. Dzięki uĹźytym materiałom Ĺşródłowym, podkładowi muzycznemu i bogatemu scenariuszowi moĹźemy łatwiej zrozumieć z jednej strony nie tak odległe czasy, ale zarazem wydarzenia, które szerokim echem odbiły się w świadomości i toĹźsamości odradzającego się narodu polskiego. Ten godzinny seans zabiera nas  do Warszawy- cmentarza świata- miasta, które oddało juĹź swoją, jak mówią buddyści, karmę bogom i juĹź nigdy nie dotknie go taka tragedia.Film, mimo licznych niedociągnięć ma tę zaletę, Ĺźe jest szczery, porusza i skłania do refleksji - Czy ja teĹź była(-bym) gotowa zostawić wszystko, wstać i iść bronić rodowitej ziemi? OdpowiedĹş pozostawiam juĹź kaĹźdemu z osobna, a rozwaĹźania kończę słowami czołowej piosenki „ceną była śmierć za wolności smak, choć minął czasu szmat, ty pamiętaj brat ceną była śmierć, Ĺźycie oddał dziad, 63 dni chwały, nie przeliczając strat”.

Aleksandra Pinkas