miejsce: Centrum Promocji Kultury Dzielnicy Praga Południe, Podskarbińska 2, Warszawa. 
data wydarzenia: 2010-12-11
organizator: Polska Federacja Scrabble
adres: Puławska 266 lok. 179, 02-684 Warszawa, woj. mazowieckie

W turnieju wzięło udział 70 członków szkolnych kół scrabblowych z całej Polski.

Turniej ma zasięg ogólnopolski i gromadzi uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych zrzeszonych w szkolnych kołach skrabblowych działających w ramach programu Scrabble w Szkole Polskiej Federacji Scrabble. W tegorocznym turnieju 1.miejsce zajął Paweł Mazurek z kl.1A Zespołu Szkół Alternatywnych w Kłodzku, który wraz z Tomkiem Zagórskim reprezentował szkolne koło „Alternatywa”, którym opiekuje się pani Agata Baran.

Literka Kutno, ZSA Kłodzko, Inteligo Poznań, Scrabble FreaksŁomĹźa, MKS Error, Rafaliści, Scrabblołamacze, Scrabblaki, Skrabliki, Klub Gier Logicznych, Grajmy w Scrabble, Kiśle, TPD Wawer z Warszawy — raz, dwa...pięć...dziesięć... trzynaście kółek, w tym siedem po raz pierwszy, najdalsze aĹź z Kłodzka!

Przed ostatnią rundą na zwycięstwo miało szanse czterech zawodników — Paweł Mazurek, Szymek Dąbrowski i dwóch wyĹźej wymienionych Wojtków. Pozostali gracze z kompletem punktów mogli liczyć co najwyĹźej na brąz, w dodatku przy wysokich własnych wygranych i pomyślnych układach w innych partiach. Wysokie zwycięstwa Pawła Mazurka i Wojciecha Stawickiego dały tym zawodnikom odpowiednio pierwsze i drugie miejsce w turnieju. Średnia punktów Pawła (466) zasługuje na najwyĹźsze uznanie!

DuĹźym powodzeniem cieszyły się atrakcje dodatkowe — wiązanie baloników, pokaz iluzjonistyczny oraz malowanie twarzy w ciekawe wzory. Jak co roku, pojawił się święty Mikołaj, który wręczył wszystkim uczestnikom torby pełne prezentów. W tym roku dzieci na własne oczy mogły się przekonać, Ĺźe Mikołaj równieĹź lubi grać w scrabble...

 Mikołajki – wizyta z Laponii

      Dnia 06.12.2010r. do Alternatywnej przybył pewien szanowany jegomość z białą brodą i w czerwonym kubraku – święty Mikołaj. Jak wiadomo, nasz kochany starszy pan, znany ze swej hojności, nie pracuje sam. PrzecieĹź samotna podróĹź saniami aĹź z Laponii byłaby strasznie nudna! Z Mikołajem przybyły więc elfy i renifery. Byli oni podejrzanie podobni do uczniów naszej szkoły...

      Porzućmy jednak te przypuszczenia. Zarówno młodzieĹź, jak i nauczyciele Alternatywnej, wedle starej tradycji, musieli odpowiedzieć Mikołajowi na jedno proste pytanie – czy byli w tym roku wystarczająco grzeczni, aby otrzymać prezent? Jednak sama odpowiedĹş to za mało i trzeba było jeszcze trochę się postarać, np. wyrecytować wierszyk, zaśpiewać piosenkę, czy zatańczyć z reniferem. Dzięki temu, w naszej szkole ujawniono wiele ukrytych talentów.
      Niestety, wszystko co dobre, szybko się kończy. Nie inaczej stało się i tym razem – po rozdaniu prezentów święty, z lĹźejszym juĹź bagaĹźem opuścił i nas i udał się w powrotną podróĹź. Obiecał jednak, Ĺźe za rok znów się pojawi, a my z przyjemnością będziemy gościć go w przyszłości.

Andrzejki

      30 listopada to wyjątkowy dzień, pełen magii i czarów. KaĹźdy chce się dowiedzieć jaka czeka go przyszłość, dlatego, raz w roku, właśnie w Andrzejki lanie wosku i inne wróĹźby cieszą się tak wielką popularnością. MłodzieĹź z ZSA w Kłodzku równieĹź postanowiła uczcić to wyjątkowe święto. Tego dnia w naszej szkole było naprawdę „czarująco”. Od rana wszyscy byli niezwykle podekscytowani i nie mogli doczekać się rozpoczęcia zabawy. Nie zabrakło wróĹźek i czarownic, były teĹź cyganki i magowie, specjaliści od tarota i numerologii. W klasach panowała radosna atmosfera, wszyscy przygotowali jakieś andrzejkowe atrakcje. Były wróĹźby karciane, gra w magiczne serca oraz losowanie przyszłego zawodu. Nie zabrakło takĹźe popularnego lania wosku. Zabawa była naprawdę udana i z niecierpliwością czekamy, by przekonać się, czy choć niektóre z andrzejkowych wróĹźb spełnią się w nadchodzącym roku.

Światowy Dzień Postaci z Bajek w ZSA

      Dnia 25.11.2010r. w Zespole Szkół Alternatywnych w Kłodzku odbył się Dzień Postaci z Bajek. Pomysłodawcą był Franciszek – uczeń klasy I gimnazjum, a twórcą pani Agata Baran – polonistka.

Tego dnia odwiedzili nas m.in.:

• Myszka Minnie, w którą wcielił się Michał
• Ania z Zielonego Wzgórza, w tej roli Dominika
• Asterix – Damian
• Kot w butach – Kasia i Natalka
• Zła czarownica – Ola
• Baba Jaga – Michał
• Czerwony Kapturek – Patryk i p. Agata
• Kopciuszek – Franek i Ola
• Harry Potter- Szymon
• Lucky Luke – Maciek.

KaĹźdy z uczestników tej niecodziennej lekcji j. polskiego oprócz stroju musiał przygotować równieĹź krótkie przedstawienie swojej postaci. Na zakończenie odbyło się głosowanie na najciekawsze przebranie. A oto wyniki:

I miejsce – Myszka Minnie

II miejsce – Ania z Zielonego Wzgórza

III miejsce – Asterix

Myślę, Ĺźe ta lekcja podobała się wszystkim i na długo zapadnie nam w pamięć. Baśniowe postaci były niemałą atrakcją i wielu przyszło, by je podziwiać. Mam równieĹź nadzieję, Ĺźe będzie więcej takich akcji, bo z przyjemnością weĹşmiemy w nich udział.

"Wychowanie przez sztukę" - Kamienie na szaniec

      Początkowo przedstawienie nie zapowiadało się najlepiej. Zaproszono nas do małego, ciasnego pomieszczenia z niewielka sceną. Dopiero po chwili uświadomiłam sobie, Ĺźe podczas wojny tak to właśnie wyglądało – potajemne spotkania w piwnicach, spiskowanie przeciwko wrogowi.

      Pomimo początkowej niechęci zajęłam miejsce i z niecierpliwością czekałam na dalszy przebieg akcji. Wreszcie zaczęło się. Od pierwszego wypowiedzianego słowa wiedziałam, Ĺźe będzie to coś innego, zupełnie nowego i pełnego „charakteru”. Nie myliłam się. Sceny były szczegółowo dopasowane i bardzo realistyczne. Mimo młodego wieku aktorzy zagrali wspaniale. Czułam się obecna i waĹźna jako widz. Próbowałam wyobrazić sobie, przez co  musieli przechodzić ci młodzi ludzie. Dzięki tym właśnie osobom udało mi się to z łatwością.

W przedstawieniu wzięli takĹźe udział aktorzy niepełnosprawni umysłowo, którzy pomimo ogromnej tremy doskonale sprawdzili się w swoich rolach. Ich występ był zaskoczeniem dla mnie oraz pozostałych widzów. Myślę, Ĺźe to właśnie im należą się największe gratulacje – za talent i odwagę. Ale tak naprawdę, emocje oddawane przez wszystkich aktorów były bardzo prawdziwe. Do tej pory zastanawiam się, jak im się to udało.

      Myślę, Ĺźe to przedstawienie wiele mnie nauczyło. Dowiedziałam się jak wyglądała sytuacja w okupowanym kraju i prawdziwe Ĺźycie podczas wojny. Ciągła walka i strach, nieprzemijający ból i cierpienie, Ĺźal za zniewoloną Polskę…