Czarny czwartek

    W zeszłym tygodniu, 3 marca, klasa II gimnazjum wybrała się do kina w celu obejrzenia Czarnego czwartku - filmu, który kaĹźdy Polak powinien zobaczyć. A oto kilka słów napisanych przez jedną z uczennic, po obejrzeniu dzieła Antoniego Krauze.
    Historia komunistycznej Polski obfitowała w akty przemocy kierowane przeciwko społeczeństwu. Często dochodziło do łamania wszelkich praw oraz zasad moralnych i etycznych. Dlatego teĹź, filmy o takiej tematyce są dziś bardzo potrzebne, zwłaszcza ludziom młodym, którzy tych wydarzeń nie pamiętają. A nie pamiętają dlatego, gdyĹź działy się one wiele lat przed ich narodzinami.
    Produkcja kierowana do młodzieĹźy powinna więc dokładnie zobrazować prawdziwe Ĺźycie w komunistycznym państwie. Czarny czwartek częściowo spełnia te oczekiwania. Pokazując codzienne Ĺźycie rodziny Drywów, przedstawia okrutną rzeczywistość i ukazuje drastyczną prawdę o warunkach, jakie wtedy panowały w Polsce. Dla większości dzisiejszych piętnastolatków, wychowanych na grach komputerowych i otoczonych centrami handlowymi, jest to zamierzchła przeszłość, a "kawałek salcesonu" i "szynka" tylko w święta, to zupełny szok!
    Film miał jednak przede wszystkim opowiedzieć o strasznych wydarzeniach rozgrywających się na Pomorzu w latach 70. I w tym wypadku odczułam lekki niedosyt. MoĹźe producenci nie wzięli pod uwagę, Ĺźe dla młodych ludzi te fakty z naszej historii nie są zbyt dobrze znane. Suche fakty z lekcji historii nie oddają w pełni charakteru tych strasznych dni.
Po głębszym zastanowieniu i przeanalizowaniu wszystkich "za" i "przeciw", mogę spokojnie stwierdzić, że Czarny czwartek jest filmem wartościowym, godnym polecenia i obejrzenia.